1. çok kolay ağlayabiliyorum ve bu karşımdakilerin yanlış şeyler düşünmesine neden olabiliyor.
2. neyi uzun uzun düşündükten sonra yapsam hep bi keşke yerleşiyor içime, yapmasaydım da olurmuş sanki diyorum. içimi rahatlatacağına ne kadar eminsem, sonrasında kendimi bir okadar daha rahatsız ediyorum.
3. bazı insanlar var ve ikna kabiliyetleri o kadar fazla ki, kendimden şüpheye düşmeme çeyrek kala kulağımı tıkamak zorunda kalıyorum.
4. kimin gözüne neyi sokacağımı hiiiç tutturamıyorum.
5. sevgiyle saygıyı çok güzel birbirinden ayırıyorum ama bir türlü birleştiremiyorum.
6. memur çocuğuyuz ya biz, hep garanticiyiz işte, riskler varsa huzursuz oluyoruz, karınca misali.
3 yorum:
ben memur cocugu degilim.
ama riskleri yinede sevemiyorum. hatta ben risklerin cocugu olmaliydim ama bi bakim...olmamisim.
sonra riske girilcekse, eger bir garantisi yoksa girmiyorum. yani tavsiyem, garantili risklere gir.
risk varsa garanti yoktu ki.
b tipi likit fon gibi minnacık riske karşılık tam garanti ama az getiri.
offf, anladın işte..
çabuk ağlayabilmekten feci sıkıntı duyarım bende.. karşımdakinin ne kadar zayıf karaktermişim gibi bakışından hoşlanmam ama ne yapalım elimizde değil düğümlenirim yoksa feci patlarım ağlayamazsam:)
Yorum Gönder