elimde kaç haftadır sürünen kitapta bütün olay son üç sayfada kopuyormuş. ne kötü bir his, kandırılmış gibi hissediyorum kendimi. bir de korku.
sayfaları, kulaklarını kıvıra kıvıra okumuştum halbuki, bak buraya gidelim, bu sokaktan geçeyim, bu binayı göreyim diye diye...
iki gündür aklım orda, cıkcıklayıp duruyorum, etkiledi beni herhalde.
geçen akşam eski bir film seyrettik, yılı 2000 miydi ne, Richard Gere'nin. sonra o gece, kitabı okurken, bu filmin adı geçti. bu da bir tesadüf mesela. bana ilginç geldi, semihse güldü geçti. sanırım farkımız bu onlar çok yüzeysel biz çok detaycı... bu yüzden birbirimize ihtiyacımız var, tamamlanmaya ihtiyacımız var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder