8 Haziran 2011 Çarşamba

içlendim yine

biriktiriyoruz da nereye kadar diye düşündüm bu sabah, babannemi rüyamda görmemin etkisi de var sanki. bize de öyle olacak, torunumuz büyüdüğünde hayal meyal hatırlayacak, belki de hiç göremeyecek. onun torununu söylememe bile gerek yok.

ahh hayat ne kadar boş!

sahi, onca fotoğraf, yıllardır sakladığım kağıt parçaları, defterler, el yazılarımız, mektuplar, bizim olan herşey nolcak bizden sonra, kim saklayacak benim gözüm gibi, aydından sürükleyip getirdiğim, çoğalttığım anılarımı...

2 yorum:

Aktuelmoda dedi ki...

:( bazen o his bende de olur,ne tuhaf gerçekten kim sahip çıkacak :( ?????

Hande dedi ki...

Senin gibi düşündüğüm zaman çok olmuştur. Ben büyüklerin fotolarını bile saklıyorum ama ilerde bizimkiler saklar mı, yoksa onlara değersiz gelip atılır mı acaba :((

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...