asabiyim bu aralar. biliyorum bendeki çoğu şey gibi bu da psikolojik. sinirlendikçe olmuyor, olmadıkça sinirleniyorum, daha da çok sinirlendikçe olacağı varsa da olmuyor. böyle salak bi döngü içerisindeyiz.
oysa başka sinirlenmelerimi çemkirerek atıyorum üzerimden, bana öyle geliyor yani. zavallı olduğundan değil de çaylaklığından herşeyi çorbaya çeviren birine kızıyorum. tutuyorum kendimi, şimdi açık ofisteyiz elif, bir nokta virgül yüzünden ses etme diyorum. ama dilimi tutamıyorum, 9458. nokta ve 1873. virgül koyuşumdan sonra bağıra bağıra ilkokul 3.teki öğretmenler gibi dilbilgisi dersi veriyorum, 27 yaşındaki yükseklisans mezunu kişiye.
eve iş değil ama sinirden yumak olmuş bir beyin getiriyorum haliyle. onu sonra yatağa, sonra da uykuma... güniçinde uğraştığım herşey, planlar, projeler, excel, word, autocad hepsiyle birlikte uyuyup uyanıyoruz.
benim bi topraklanmaya ihtiyacım var, deymekle olmayacak, kafamı filan gömmem lazım.
 |
2 yorum:
ay seni anlayabiliyorum kapasitesi düşük anlamayan birilerine birşeyler öğretmek çok zordur hem de sıkıcı :( bazen inadına mı yapıyor ki diye bile düşünürsün...çok kolay gelsin sen yine de işi işte bırakmaya çalış birde sık sık yaz özletme sevgiler...
burcucum, şu yasak girdi ya bizi de uzaklaştırdı sanki. yavaş yavaş eski tempoya döneriz elbet :)
Yorum Gönder