16 Şubat 2011 Çarşamba

yerime biri bakabilir mi?

formalarıma geri döndüm, bu demek ki iyi değilsin elif!
aynı pantolon, aynı çizme, aynı koyu renk kazak/hırka. dolaba bakıyorum her sabah, oturuyorum karşısına. yine alttan alttan bulup o aynı şeyleri giyiyorum.

bi hırkam vardı, depresyon hırkası
ne giyersem giyeyim, üstüne illaki onu geçirip öyle gidiyordum işe.
geçen kış bittiğinde aldım karşıma
bak dedim
seni elden çıkarıyorum
git başkasının depresyonuna ortak ol
nasıl oluyorsa moralim kötüyken dolapta ondan başkasını gözüm görmez olurdu.

ben bi gideyim şu bir yıldır almaya niyetlendiğim pantolonu alayım. üşenmeyip bi denesem, bi giysem üstüme biliyorum ben de pantolon alabilirim. daha önce yaptım.
babet, kot - gömlek giyip çıkmalı dışarı ki, yine kabine doğru giderken bi üstüme bi de pantolona bakıp son anda vazgeçmeyeyim.
bi pantolon bulamıyorum kiii diye dolanıyorum ortalıkta ya,

ben varya ben tam sopalığım
kaşınıyorum
şu bilgisayarı fırlatsam şööyle tüm hıncımla
cam da kırılsa şangır şungur
bi bağırsam avaz avaz, ağız dolusu
çıkcak sanki içime oturan o öküz...

4 yorum:

birkadin dedi ki...

ha gayret elifcim, ha gayret. ben aralikta yapmistim o isi, sonrasi cok hizli gelmedi ama olsun. yanindayim ben senin, hatta telefon numarani ver biktirana kadar mesaj atayim. ciddiyim hem de.

elif dedi ki...

canım ya sen nasıl bişiysin, nası sırıttım monitörün karşısında...

bak mailimi vereyim orada yazayım sana telefonumu herbişeyimi. hihii.
elifetci@gmail.com

Zeynep'in Evi dedi ki...

yahu herkesin mi olur depresyon hırkası:) giyme onu elif sakın giyme en altta kalsın:)

elif dedi ki...

o olmazsa bünye başka birşeye dadanıyor işte zeynepcim...
attım gitti onu :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...