.aldığım iki bitkiyi yaşatmaya çalışıyorum. her akşam okşuyorum, okşuyorum ki o yaz akşamlarını hatırlayayım, gözümü de kapatınca elimi uzatsam onlara dokunacakmışım gibi olayım. bügün üstünden üç-beş yaprak bile kopardım, yarınki salata taze fesleğen aromalı. mis. diğeri de henüz pek cılız olan dereotu kasem. hani çok yemiyoruz, aldığımız bi demeti bitiremiyoruz ya. kereviz salatası mı yaptım, pıt kopar iki dal pencerenin önünden, koy üzerine. hayali güzel tabi. ah bi büyüse otlarım mercimek köftesi bile yaparım onların şerefine.
.her sabah dolaptaki peynirimizden özür diliyerek kalkıyorum yataktan. söz bak, sen yeşillenmeden biteceksin, biteceksin ama ben sabahları aydınlık bi hava görmezsem hiç kalkasım gelmiyor ki. o 15 dk.lık gecenin en tatlı uykusu var ya bi omzumdaki şeytan gibi.
.saçımı görenler çok şaşırıyor. niye ki bu şaşkınlık! bilmemkaç yıldır hiçmi değiştirmemişim ben bunların tipini. ya da farkedilmiyormuydu acaba.
.yemekleri akşamdan yapıyorum. bazen yani. çoğunlukla.
annem gibi işte.
ama dün pizza yedik.
2 yorum:
ne varki sacinda?
Bende almistim bu kis saksida maydanoz ve feslegen ama yastamadim malesef. O kadar da bakmistim ama olmadi.
Anneler gibi olmak iyidir hayatini kolaylastirir. Arada sirada pizza yemekde iyidir ama:)
saçım herzamanki halinden biraz kısa bu aralar, dikkat çekiyor.
yenilen pehlivan güreşe doymazmış ya dereotunda umut yok gözüm domates biberde, kapıp getircem bigün balkona, dizicem sıra sıra, o olacak.
Yorum Gönder