An

Ne zamandır yazayım diyorum buraya da bir türlü vakit bulamadım.

Biz geçen haftaların birinde Şevval Sam konserindeydik.

Konser demeye de dilim varmıyor,

bizim salondan hallice bir alanda o söyledi biz efkarlandık gece gece…

Şevval Sam’ı yıllaaar önce ilk kez Müşfik Kenter’in şiir dinletisinde dinlemiştim.

Lise 3 Edebiyat kitabında öylecene köşede kalmış ve ilk okuyuşta beni kendine bağlamış bulunan bir Özdemir Asaf şiirini söylemişti.

Evet söylemişti, böyle melodik melodik

Güzeldi…

Dün gibi hatırlıyorum, ilk kez edebiyat hocamızdan dinleyişimi…

O zaman hayran kalmıştım Şevval Sam’a,

Tabi bu hayranlıkta Süper Baba’nın da etkisi büyük!

Neyse, aradan epey bir zaman geçti, dinledik kendisini tekrar.

Hem sesi, hem seçtiği şarkılar, hem de sempatikliği gittiğimize deydirdi.

Arabeskten girip, türküden çıktı her telden çaldık, söyledik.

Tavsiye ederim,

Hüzünlüye de sevinçliye de,

___AN___

gülüş bir yanaşımdır öbür bir kişiye

birden iki kişiyi döndürür bir kişiye

anılardan kale yapıp sığınsa bile

yetmez yalnız başına bir ömür, bir kişiye.